* تاریخ اسلام در حرمین شریفین
هر نقطهی این دو حرم،
بینشافزا و ایمانپرور است. وجود پیامبر اسلام و حواشی و اطراف وجود آن
حضرت، خاندان بزرگوارش، عبدالمطّلب جدّ آن حضرت، ابوطالب عموی ایشان، فاطمه
بنت اسد همسر محترم ابوطالب ـ که به منزله مادر برای ایشان بود ـ همسرانش
در مدینه و همسر یگانهاش خدیجه، سبط اکبرشان و نوادگان عالیقدر و حمزه
عموی بزرگوار دیگرشان، بخش بسیار مهمّی از تاریخ اسلام است.
همچنین غزوهی اُحد و بدر و
مقامات و مساجدی، مانند مولد آن حضرت، کوه تاریخی حرا و غار شریف آن ـ مرکز
بعثت آن بزرگوار به سوی خلق و آغاز دعوت ـ و نیز خانهی امّ هانی ـ
جایگاه شروع معراج ـ و دهها مکان مقدّس دیگر، همه تاریخ این دین حنیف را
معرّفی میکند، و حرمین شریفین علاوه بر کعبهی معظّمه و مسجد النّبی، نیز
به اعتبار این اماکن تاریخی و محترم، دارای عالیترین هویّت است.
قرآن مجید، «بیت» را به وجود
آیات بیّنات و مقام ابراهیم، معزّز و مکرّم معرّفی نموده و«مقام ابراهیم
علیهالسّلام» به این نسبت مورد احترام است.
* وم بزرگداشت مقامات پیامبر در حرمین شریفین
حرمین شریفین، بقعههایی دارد
که بسیاری از آنها منسوب به خاتمالانبیاء حضرت محمّد صلّی الله علیه
وآله وسلّم است. سزاوار است که مقامات جلیله و کریمهای که همه مضاف به نام
آن حضرت است، به مرور اعصار باقی بماند و مقامات ایشان در مکّه و در
مدینه، همچون مقام ابراهیم باید معروف و مشهور باشد.
همانگونه که نام ابراهیم،
پیامآور بزرگ توحید به آن مقام جاودانگی دارد؛ نام محمّد و رسالت او به
توحید و مقامات او در حرمین شریفین باید جاودان بماند و خواهد ماند.
همانطور که تخریب مقام
ابراهیم و جلوگیری از عبادت خدا و نماز در آن به عنوان شرکگرایی جایز
نیست؛ منع از تعظیم و تکریم مقامات محمّدی ـ که هر کدام جلوهی مقام
ابراهیمی است ـ به این عناوین جایز نیست.
مکانهای مقدّس مکّه و مدینه
اگرچه به نام دیگران هم باشد، همه نام و جایگاه پیامبر اسلام و شعاع نام آن
حضرت است. همه مکمّل دعوت به توحید و تاریخ دین توحید و عقیده به توحید و
پیام توحید و اعزاز کلمهی توحید است. اگر ابراهیم به این مقام واحد یاد
میشود؛ محمّد صلّی الله علیه و آله به همهی این مقامات متعدّد یاد میشود
که همه جاودانگی دارد.
* هدف اصلی از تخریب بقیع
هدف شوم دشمنان در این اهانت
بزرگ و در این ت، از بینبردن پشتوانههای تاریخ اسلام و اسناد و آثار
خارجی و عینی تاریخ بود؛ آثار و ابنیه و مقامات و مشاهدی که تا دنیا برقرار
است باید محفوظ بماند و در پاسداری از حریم و حرمت آنها، کمال اهتمام
مبذول شود، متأسّفانه این مشاهد مقدّسه را منهدم نمودند.
در دنیای کنونی که دولتها و
مردم به حفظ سوابق فرهنگی و مواریث افتخارآمیز خود اهتمام دارند، این
مواریث عزیز منهدم گردید و یا نام آنها را عوض نمودند.
هیچ امّت و هیچ فرد آگاهی،
تاریخِ خود را اینگونه ضایع نمیسازد. هیچ تاریخ مکتوبی نمیتواند جایگزین
این آثار باشد. هر ملّت دیگری اگر در حدّ یکی از این آثار و کمتر و کمتر
هم داشت، حفاظت آن را سرلوحه ت خود قرار میداد. تخریب این مشاهد و به
فراموشیسپردن حتی قبة الخضراء، یکی از مقاصد مهمّ تهای اسلامستیزی
دشمنان بود.
چه نقشهی پر خسارتی بود که به توطئهی استعمار و به دست گروهی جاهل اجرا شد؛ إنا لله و انا الیه راجعون
درباره این سایت